[Το Σύνταγμα του Ρήγα Φεραίου, το 1797] μιλάει για εκλογές, για Βουλή, για αβασίλευτη δημοκρατία. Από τότε δημιουργείται μια παράδοση. Και είναι κάτι για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι. Γιατί, ακριβώς εξαιτίας αυτής της παράδοσης, δεν είχαμε ποτέ, εκτός από τις εποχές των παγκοσμίων πολέμων, κόμματα εναντίον των συνταγμάτων, των εκλογών ή του κοινοβουλίου. Η ελληνική κανονικότητα σημαίνει εκλογές, σημαίνει βουλή. Και αυτή η κανονικότητα είναι τόσο βαθιά ριζωμένη, που ακόμη και οι δικτάτορες της ελληνικής ιστορίας, όπως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος και ο Ιωάννης Μεταξάς, κάνουν σχέδια συντάγματος. Ο πρωτεργάτης αυτής παράδοσης είναι ο Ρήγας Φεραίος.
Και μια τελευταία λέξη. Η παρακαταθήκη του Ρήγα Φεραίου, νομίζω, εκφράζεται καλύτερα απ’ όλους μας, εδώ μέσα, στο πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου. Είναι ένας θύλακας ανοιχτοσύνης και εξωστρέφειας στο πλαίσιο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ο καθένας πιστεύει ό,τι πιστεύει, αλλά όλοι πιστεύουμε ότι η Ακαδημία [Θεολογικών Σπουδών] του Βόλου είναι ό,τι πιο ανοιχτό και εξωστρεφές μέσα στην Εκκλησία της Ελλάδος. Χάρη σε εσάς, Σεβασμιώτατε. Σας ευχαριστούμε πολύ.
(Από την παρέμβαση του συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου για τη συμβολή του Ρήγα Φεραίου στη συνταγματική ιστορία της Ελλάδας. Βελεστίνο Μαγνησίας, 22.6.2020. Εκδηλώση της Επιτροπής για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821. Η απομαγνητοφώνηση είναι συντομευμένη. Δείτε ολόκληρο το απόσπασμα της βιντεοσκόπησης στο κανάλι της Μητρόπολης Δημητριάδος.)
Πηγή φωτογραφίας άρθρου: Μουσικό Βαγόνι